วันศุกร์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ของขวัญ


ของขวัญสำหรับผม ไม่มีไรมากมาย
ขอแค่ความรักความจริงใจให้กันและกัน
ขอแค่เธอนั้นอยู่ข้างฉันตลอดไป....
^^




และนับจากนี้ไป ทุกเรื่องราวที่ได้ฟัง 
คำพูดทุกถ้อยคำที่คอยย้ำเตือนใจ 
ไม่ว่าจะไกลสักเท่าไร 
เพียงมีเธอคนดีอย่างนี้ ไม่ไหวหวั่น 

เธอทำให้ฉันรู้และเข้าใจคำว่าสองเรา
ไม่ว่าจะร้อนหรือว่าจะหนาวก็ไม่กลัว
มีเธอที่รักข้างในจิตใจ
ให้ฉันก้าวเดินต่อไป ต่อจากนี้ 


เธอและฉัน จับมือเคียงกันนับจากนี้
ผ่านความเดียวดายที่สองเรานั้นเคยมี
เมื่อมีเธอคนที่แสนดีอยู่ตรงนี้ 


มากกว่านั้น ยิ่งมีกันและกันมากแค่ไหน
มีเพียงคำว่ารักที่สองเรานั้นเข้าใจ
รักเพียงเธอและตลอดไป แค่เธอกับฉัน 

วันพุธที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2554

ลพบุรี เมืองในฝัน






ทำไมถึงตั้งชื่อนี้ "ลพบุรี เมืองในฝัน" เพราะว่าผมไม่เคยคิดที่จะได้มาอยู่เมืองแห่งนี้ ถึงแม้จะช่วงเวลาๆสั้นๆก็ตาม วันแรกที่ผมมาถึง ตอนกลางคืนที่เงียบสงัด ผมไม่คิดเลยว่าเมืองนี้มันจะน่าเที่ยวน่าอยู่เลย ผมรู้มาก่อนว่าเมืองนี้เป็นเมืองเก่า มีโบราณสถานเยอะแยะ และมี"ลิง" สัตว์คู่บ้านคู่เมืองที่เพื่อนผมกัดว่าแกได้ไปเจอเพื่อนเก่ามรึงแน่ 55+  วันนี้ผมเดินทางมาประชุมอบรมเชิงปฏิบัติการที่นี่ ทว่าผมลืมเอาชุดทำงานมา ผมเลยต้องไปซื้อที่ห้างใกล้ๆ ยังดีนะมี GPS จากน้อง GTAB นำทาง แต่ว่าดูเหมือนมันไกลเหลือเกิน ผมเลยโบกวินมอไซต์ พ่อหนุ่มคนขับพอเห็นผม ก้อชวนผมคุย และแนะนำว่าที่นี่มีอาบ อบนวดอะไรประมาณนั้น ผมไม่สนใจ เพราะไม่อยากยุ่งเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว เค้าคงรู้ว่าผมเป็นนักท่องเที่ยว คงอยากหาได้รายได้ด้วยล่ะมั้ง  ที่ห้างโลตัสแทบไม่มีคนเลย ผมเดินซื้อแปปเดียว ก็กลับ แวะทานไรข้างทาง พ่อวินคนใหม่พาไปตลาดโต้รุ่ง ตอนนั้นห้าทุ่มแระ แต่ร้านต่างๆกำลังปิดหลายร้านเลย โอย...ไหนว่าโต้รุ่ง จากนั้นก็เดินกลับโรงแรม ข้างนอกโรงแรมช่างดูเก่าๆ ข้างในก็ไม่ต่างกันเลย ภายในห้องดูอึมขรึม น่ากลัวเสียยิ่งกระไร ช่างเถอะมาอยู่อาทิตย์เดียวเอง การมาประชุมครั้งนี้ทำให้ผมรู้จักพี่ฝน เภสัชรพ.อุตรดิตถ์ เค้ารู้จักกันน้องต่ายมาก่อน และได้มาเจอ เอ๋ เพื่อนร่วมรุ่นที่ม.นเรศวร ในวันประชุมผมก็ได้พบกับพี่ม.นเรศวร ที่จัดการกระชุมนี้ขึ้นมาอีกหลายๆคน เช่น พี่เฟริน, พี่หมู, พี่โยธิน เป็นต้น และยังได้มาเจอ อ. ปู (อ.ปวีณา เด็กเภสัชแทบจะรู้จักแกทุกคน ฮะๆ)   เล่ามาซะยาวเอ....มันเกี่ยวไรกับเมืองในฝัน   อืม เพราะว่าช่วงที่ผมมาอยู่มันเป็นช่วงงานแสงสีเสียงของจังหวัด ชื่องาน พระนารายณ์ อะไรประมาณนั้น คนทั้งเมืองจะแต่งชุดไทยมางานกัน วันแรกผมกับเพื่อนๆพี่ๆ ที่มาฝึกอบรมครั้งนี้ชวนกันมา คนเยอะมาก ทั้งงานเต็มไปด้วยคนแต่้งชุดไทย มีการแสดง การละเล่นพื้นเมืองมากมาย และโซนขายอาหาร ยังมีให้แลกเงินเป็น อัต ต่างๆก่อนจะนำมาซื้อของได้ ในช่วงที่มานี้ผมได้มีโอกาสมางานถึงสามคืนติดต่อกัน คืนที่สองมากับพี่ๆศูนย์มะเร็งที่จัดงาน ส่วนวันที่สามมากับพี่อร eau และคุณแม่พี่อร พอดีบ้านพี่อรอยู่ที่ลพบุรีพอดี แกเลยชวนไปพักด้วย คืนท้ายสุดก่อนกลับ ในช่วงคืนที่สองผมได้มีโอกาสพบเพื่อนใหม่อีกคน เค้าชื่อ "ฟลุค" ฟลุคมาเที่ยวงานกับคุณแม่ เรื่องบังเอิญที่ว่าพี่สาวที่มาด้วยกันชอบน้องเค้า เราเลยสวมบทไปตีสนิท แต่สุดท้ายน้องเค้ากลับรู้จักเราแทน ฮะๆ ช่างเถอะ เอาเป็นว่ามีมิตรภาพดีดีกลับมาแค่นั้นพอ ถ้าได้มาลพบุรีอีกครั้ง ก็อยากมาเยี่ยมเยียนพี่ๆรพ.ที่น่ารักกันทุกคน รวมทั้งเพื่อนใหม่ๆด้วย อืม จะว่าไปก็เหมือนฝันไปจริงๆ 1 สัปดาห์ที่อยู่ มีอะไรมากมายจนนึกว่าไปอยู่ตั้งเดือนแหน่ะ อิอิ

ทักทาย แนะนำ ติชม แสดงความคิดเห็น